Bazen yalnızlık herkes için iyidir.

Şimdi sabah sabah karga bokunu yemeden nerden çıktı bu diyosun biliyorum ama yazasım geldi lan. Yadırgama.

Bazen öyle bişi oluyo ki artık çekemicek duruma geliyosun. Şehrin gürültüsü, duman, korna sesleri, topuklu ayakkabılar, türlü türlü iğrenç parfümler ve ter kokuları,... Entel dantel gibi bunlardan bahsetmiyorum tabii ki. Bazen beynin içinde bile çok kişi oluyo birden. Susturmak mümkün olmuyor. Herkes hep bi ağızdan konuşuyor. İşte o anlarda yalnızlık iyidir. Yastığa sarılıp ağlamak değilse de bir iki kadeh yuvarlamak iyidir. Çember.mp3 iyidir. Dışında mısın, içinde mi karar vermek gerekmez. Anı yaşa aküyu, anı yaşa. Ötesini kurcalamak da bi bok ifade etmez açıkcası. Acı mı yaşıyosun, doruğunda yaşa lan acını! Hakkını ver.

Hep kalabalıktan, oluyo bunlar. Ninemin dediği gibi: ''Nerde çokluk; orda bokluk! Nerde azlık; orda bolluk.''

İşin özeti de bu kardeşim. Öperceler kondurdum zeytin yapraklarına. Toplarsın.