Fiziği düzgün biri değilim.

Yıllar boyu mal gibi neden açık bir vagonda zıpladığımızda yer değiştiririz de kapalı bir vagonun içinde zıpladığımızda aynı yere düşeriz diye düşünüp durdum. Tabi daha lisedeyiz o zaman, fizikle de yeni tanışıyosun. Artık anne - babanın dersleri anlayamayacağı, ''Hani bakayım oğlum, çalışıyo musun?'' dediklerinde sürüsüne bereket formülleri görüp acıyarak, cebine bi 10 tl daha sıkıştırdıkları yıllar... Yani ÖSS'ye çalışıyorum deyip, ders kitabının arasına roman koyup okuduğum; sonra da ders kitabını açıp kafamı üstüne koyarak uyuduğum yıllar... Bunlar hep bana fazla harçlık olarak geri dönmüştür.

Merak ediyorum tabi. Bi de sırf formül falan olduğundan alışmıştım fiziğe de. Sonraları o konuyu derste gördük. Zalım hoca tek kelimeyle o kadar 'fizik tarihine geçerim lan'lık düşüncemi yerle bir etti. Üzerinde kafa yoruyodum halbuki. Çok düşünüyodum. Deney tüpü falan bile alırım diye hayal kuruyodum. Hoca derse geldi, günaydın dedi. Bugün eylemsizlik ilkesini işliycez dedi. Ve tüm bilgi birikimimin içine sıçtı o an. Alttan alttan dedi ki, ''Bi bok değilsin olm sen. Düşündüğün her şeyi zaten çağlar önce yaptı adamlar. Heheeeey!''. Evet, gözleri böyle dedi adamın. O an nolduğumu şaşırdım lan. Bi bok diyemedim adama. Öyle bakakaldım.

Sonraları bunun acısı içime işledi ama yılmadım; yeni bir sorunun peşine düştüm. Evet; inadım inat, götüm iki kanat dedim ve yaptım bunu. Hani bu Moto GP yarışlarında motorların tekerleri çok hızlı döndüğünde geriye doğru gidermiş gibi görürüz ya, bunu araştırmaya kalktım işte. Ha, araştırdım mı? Hayır. Neden araştırıyim ki? Nasıl olsa biri daha önce buldu onun da cevabını. Yani yine bana hasret, yine bana hüsran var. Bana yine sensiz günler düştü. Eeeeyvaah!

Fiziğim çok iyi olmasa da merak ediyorum lan yine bazı şeyleri. Kimbilir belki biri bigün de bişiyi bulmamış olur. Tarihe geçerim olm. Paralar gani gani.